بار خدايا درود فرست بر محمد و آلش، و مرا از ياد خودت نسبت به نعمتهايى كه بخشيدهاى دچار فراموشى مساز، نسبت به آنچه عطا كردهاى غافل از احسان خود مفرما و مرا از اجابت خواستهام مأيوس مفرما، اگر چه اجابت آن به تأخير افتد، خواه در خوشى باشم يا ناخوشى، در شدت و سختى يا در رفاه در سلامت يا در بلا، در بحبوحه نيازمندى يا در امان نعمت، در توانگرى و دارايى يا در بىچيزى و ندارى و در فقر يا در غنا.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.