فراز 12 از دعای 22 ( روزی سلامت سینه از حسد )

بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و سينه‌ام (دلم) را از حسد تهى گردان (و اينكه بجاى دل سينه را نام برده براى آنست كه سينه جايگاه دل است، و نام بردن محل بجاى آنچه در آن قرار گيرد مشهور است) تا به هيچ يك از آفريدگانت بر چيزى از احسانت (كه به او عطا فرموده‌اى) رشك نبرم، و تا آنكه نعمتى از نعمتهايت را در دين يا دنيا يا تندرستى يا پرهيزكارى يا گشايش يا آسايش بر هيچ يك از خلق تو نبينم جز آنكه بهتر از آن را به وسيله‌ى تو و از جانب تو تنها كه شريك ندارى براى خود آرزو نمايم (ناگفته نماند حسد و رشك حرام كه در قرآن كريم از آن نكوهش شده آنست كه زوال نعمت ديگرى را بخواهى، ولى اگر مانند آن را براى خود بخواهى آن را غبطه و آرزو گويند كه ستوده شده است)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.