پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص).
خدايا از فضل خود نصيبم كن تا دل از حسد پاك دارم و بر هر كه از خلق خود نعمت بخشيدى حسد نبرم، و هر نعمتى كه به ديگران ارزانى داشتى مانند دين، عافيت دنيا، تقوى، فراخى رزق، آسانى امور براى خود بهتر و نيكوتر از آن را اميد داشته باشم، يعنى مايوس نباشم، كه از آن نعمتها به من ارزانى دارى و مرا از غم حسد برهانى، الهى اميد من به تو مىباشد و از تو استقامت مىجويم كه تو تنها و بىشريكى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.