خدايا بر محمد و آل او رحمت فرست، و سينهام را از حسد، پاك ساز تا به هيچ يك از آفريدگانت، به خاطر لطفى كه به آنان داشتهاى، حسد نبرم، و هيچ نعمت از نعمتهايت را بر احدى از آفريدگانت، در دين يا دنيا، يا عافيت يا تقوا، يا سعهى رزق يا آسايش، نبينم مگر آنكه براى خود، بهتر از آن را به لطفت و از جانبت- اى خداى يگانهى بىشريك!- آرزو كنم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.