الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
مهربانا، سينهام از حقد و حسد و كينه و نفرت تهى دار، تا بر هيچ يك از بندگانت و بر آنچه از روى كرم به آنان بخشيدهاى حسد نبرم. چشمم به افسوس بر نعمتى نيفتد. و بر بركت عافيتى، و گشايش آسايشى كه تو، به آنان بخشيدهاى، حسد نبرم مگر اينكه برتر و بهتر از آنها را من از تو- كه بىشريك و بىهمتائى- براى خود بخواهم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.