بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و سينهى مرا از (آسيب) حسد به سلامت درا تا بر هيچ يك از آفريدگانت به خاطر نعمتى (كه به آنان كرم كرده اى) حسد نورزم و هيچ نعمتى از نعمتهاى تو را- چه در امر دينى و چه در امور دنياى- از عافيت و تقوى (گرفته) تا گشادگى روزى و خوشى و آسودگى (كه) در (اختيار) آفريدگانت قرار دادهاى مشاهده نكنم مگر آنكه بهتر از آن نعمتها را از درگاه لطف تو اى خداوند بىشريك و يگانه! (براى خود و ديگر بندگان شايستهى تو) آرزو نمايم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.