و مرا از كسانى قرار ده كه تو را هنگام خوشى از روى اخلاص (بىخود نمائى) مىخوانند مانند كسانى كه از روى اخلاص هنگام اضطرار و بيچارگى در دعاء از تو درخواست مىنمايند، زيرا تو (در هر حال) ستوده شده و بزرگى (حضرت صادق عليهالسلام فرموده: هر كه در دعاء پيشى گيرد هرگاه بلاء به او فرود آيد دعاى او برآورده گردد، و گفته مىشود: صدائى است آشنا و از آسمان پنهان نشده، و كسى كه در دعاء پيشى نگيرد هرگاه بلاء به او فرود آيد دعاى او روا نمىشود، و فرشتگان مىگويند: صاحب صدا را نمىشناسيم).
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.