فراز 14 از دعای 22 ( دعای خالص و بی‌آلایش )

خدايا مرا در زمره مخلصين قرار ده و در حال سعه و فراخى معيشت در حال دعا بدار، خدايا تو محمودى و مستحق ستايشى، تو بزرگوارى و تو را به بزرگى ياد مى‌كنند. تو واسع العطايايى كه بخشش تو همه را فرا گرفته است. در قدرت حق نظاره كردن چه خوش است وز مردم بد كناره كردن چه خوش است هر دل كه در او مهر الهى نبود آن دل به هزار پاره كردن چه خوش است‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.