تو خود نيازم را برآور، و كفايتم را به عهدهگير، و به من بنگر، و كارهايم را به سامان بر، كه اگر مرا به خود واگذارى، از انجام هر كار ناتوانم، و آنچه را مصلحتم در آنست نمىدانم، اگر به آفريدگانت واگذاريم، بر من روى ترش كنند، اگر به خويشانم واگذاريم محرومم سازند و اگر دهند، اندك و كم ارزش دهند، و بر من فراوان منت نهند، و بسيار نكوهشم كنند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.