به من (به چشم محبت) نگاه كن و در تمام كارهايم به من نظر كن، چرا كه اگر مرا به خودم واگذارى، در كارها عاجز مىمانم، و به آن چيزى كه مصلحتم در آن است، مشغول نشوم و اگر مرا به خلف خودت واگذار كنى، ترشرويى كنند و اگر مرا به خويشاوندانم واگذارى، محروم مىسازند و اگر عطايى دهند، عطاى كم و ناگوارى است و براى مدتى طولانى منت مىگذارند و نكوهش فراوان مىكنند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.