فارسی
فراز 7 از دعای 22 ( دعا برای انجام واجباتی که از آن‌ها غفلت کرده‌ایم )
هُوَ ، يَا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لَا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِّ .
خدايا اگر من ياد داشته باشم يا فراموش كرده باشم آنچه كه مرتكب شده‌ام تو در نامه عمل من ثبت و ضبط فرمودى من در نفس خود غافل شده‌ام، تو مرا نيرو ببخش كه بر وظايف خود قيام كنم مرا ببخش و از خزائن رحمت خود كه تمام شدنى نيست بر من عطيه‌اى فرست كه تو كريمى و بخشش تو در مقابل عوض و غرض نيست. خدايا باقى نگذار بر من چيزى از حقوق مردم و فرايض خود كه به آن تقاص كنم از كارهائى كه حسنات و نيكوئى‌هاى اعمال مرا از بين مى‌برد و نامه اعمال مرا سياه مى‌كند. براى من پيش نياور تا روزى كه تو را ملاقات كنم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - حسن ممدوحی کرمانشاهی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
