اى پروردگار من، آن وظيفه را تو بر عهدهام گذاشتهاى و من به اختيار خود از آن غفلت ورزيدهام، اينك تو آن را، از جانب من، از بخشش بىپايان و احسان فراوان خويش ادا فرما، كه تو بس بىنياز و بخشندهاى، تا چيزى از آن بر گردن من باقى نماند كه بخواهى در روز ديدارت- اى پروردگار من- به جاى آن از نيكىهاى من بكاهى يا بر بدىهايم بيفزايى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.