خداوندا، آن تكليفى كه تو آن را بر من مقرر كردهاى و من آن را از روى سهلانگارى به جا نياوردهام، پس به سبب عطاى بزرگ و بسيارى رحمت خويش آن را از جانب من فروگذار، زيرا تو توانگر بخشندهاى، تا روزى كه رحمت تو را ببينم (روز قيامت) چيزى (تكليفى) بر من نماند كه بخواهى به آن از نيكىهايم بكاهى، يا بر بدىهايم به سبب آن چند برابر بيفزايىاى خداى من.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.