كه آن اى پروردگار من، از چيزهايى است كه تو حساب آن را بر من دارى و من پيش خود از آن غافل ماندهام پس آن را از عطاى فراوان و دارايى بسيار خود از جانب من ادا كن- كه تو توانگر و بخشندهاى- تا چيزى از آن بر عهده من نماند كه بخواهى به خاطر آن از نيكىهايم بردارى، يا بر گناهانم بيفزايى در روزى كه تو را ديدار كنم اى پروردگار من.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.