و سدى در برابرش قرار ده تا چشمش را از من كور، و گوشش را از شنيدن سخنم كر سازى، و دلش را هنگام ياد من مانع گردى، و زبانش را دربارهى من لال گردانى، و سرش را بكوبى، و بزرگواريش را خوار كنى، و بزرگيش را درهم شكنى، و بر گردنش طوق خوارى بياويزى، و سرفرازيش را بر هم زنى، و مرا از همهى زيان و بدى و طعنه و غيبتجوئى، و رشك و دشمنى، و بندها و دامها، و پيادگان و سواران ايمن فرما، زيرا تو غالب و قادرى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید