همانا كه حقوق آنان بر من مسلمتر از آن است كه از آنان دادخواهى كنم و احسانشان دربارهى من فراوانتر و منتشان بر من بيشتر از آن است كه از آنان دادخواه باشم و بر آن شوم تا با آنان به مثل رفتار كنم. اگر چنين كنم، پس پروردگارا، روزگار درازى كه در پرورش من سپرى كردهاند چه مىشود؟ و رنجهاى بيشمارى كه در نگاهدارى من تحمل نمودهاند، چه پاداش دارد؟ و آن همه كه بر خويشتن تنگ گرفتند تا زندگانى بر من فراخ گردد، كجا به حساب آيد؟
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.