زيرا كه رعايت حق ايشان بر من واجبتر و احسانشان به من قديمتر و نعمتشان نزد من بزرگتر از آن است كه ايشان را در گرو عدالت كشم يا نسبت به ايشان معارضهى به مثل كنم وگرنه اى خداى من- طول اشتغال ايشان به پرورش من و شدت رنجشان در پاس داشتنم چه خواهد شد، و تنگى و عسرتى كه در راه رفاه من تحمل كردهاند كجا به شمار خواهد آمد؟
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.