زيرا حق ايشان بر من واجبتر، و نيكيشان به من ديرينتر، و نعمتشان نزد من بزرگتر از آن است كه آنها را به عدل و داد قصاص نمايم، يا مانند آنچه نمودهاند رفتار نمايم، در اين هنگام- اى خداى من- بسيارى كار ايشان براى پرورش من چه شد و سختى رنجشان در پاس داشتنم كو؟ و تنگى (گرفتارى) كه براى گشايش (آسايش) بر من به خود هموار نمودهاند كجا است؟!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.