خداوندگارا به احسان خويش
به دفتر چنين كن مرا خير بيش
ز من پيشتر گر كه آن مهتران
به دامان جنت كشانند عنان
چنان كن كه از من شفاعت كنند
مرا در خور عفو و رحمت كنند
وگر پيشتر من در افتم به راه
شوم در خور رحمتت اى اله
شفاعت از آنها به من واگذار
بر آنها بيامرز اى كردگار
كه باشيم با هم به يك جا به هم
نه اندوه را راه باشد نه غم
تو را لطف باشد به خرد و كلان
تو اى مهربانتر ز هر مهربان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.