بار خدايا آنچه پدر و مادر در گفتار با من تعدى نمودهاند (سخنان ناروائى گفتهاند) يا در كردار دربارهى من بيجا رفتار كردهاند (به شايستگى مرا تربيت و پرورش ننمودهاند) يا حق مرا تباه ساختهاند يا از آنچه واجب است (وظيفهى ايشان بوده كه آن را انجام دهند) دربارهى من كوتاهى كردهاند من آن را به آنان بخشيدم و آن را وسيلهى احسان بر ايشان گردانيدم، و از تو خواهانم كه وبال و گرفتارى آن را از ايشان بردارى (آنان را به گفتار و كردار بيجا و تضييع حق و انجام ندادن وظيفه دربارهى من به كيفر نرسانى) زيرا من دربارهى خود به ايشان گمان بد نمىبرم، آنان را در مهربانى به خويش سهلانگار نمىدانم، و از آنچه دربارهام نمودهاند كراهت نداشته دلگير نيستم، اى پروردگارم
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.