خدايا! اگر آنها در گفتارشان با من، از حد بيرون رفتند، يا در كارى در مورد من زيادهروى كردند، يا كه حقى را از من تباه نمودند، يا اينكه وظيفهى واجبى را نسبت به من كوتاهى كردند، من حق خود را بخشيدم و آن را برايشان نثار كردم و از تو مىخواهم كه تبعات و گرفتارى آن را از آنان بردارى كه من آنها را نسبت به حقوقم، متهم نمىدانم و آنها را در نيكى كردن نسبت به خود، سهلانگار نمىدانم.
اى پروردگار من! از آنچه كه والدينم در حقم انجام دادهاند، ناخرسند و ناراحت نيستم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.