و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شدهى (از رحمتت) پناه ده، زيرا تو ما را آفريدى و (به نيكيها) امر كردى و (از زشتيها) نهى فرمودى و در پاداش آنچه ما را امر نمودى خواهان، و از كيفر آن (چه ما را نهى كردى) ترسانيدى، و براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما مكر مىكند، او را دربارهى ما تسلط و توانائى دادى بر آنچه كه ما را بر آن دربارهى او تسلط ندادى (براى آنكه) او را در سينههاى ما جا دادى، و در رهگذرهاى خونهاى ما روان گردانيدى، بىخبر نيست (از ما) اگر ما (از او) غافل شويم، و (ما را) از ياد نمىبرد اگر ما (از او) فراموش كنيم، ما را از كيفر تو ايمن مىسازد، و از غير تو مىترساند،