فراز 6 از دعای 25 ( دعا برای پناه فرزندان از شیطان رانده شده )

و مرا و ذريه‌ام را از شيطان رانده شده پناه ده، زيرا تو ما را آفريده‌اى و به ما امر و نهى كرده و در راه به دست آوردن ثواب، ترغيب كرده و از كيفر آنچه مورد نهى توست، هشدار داده، و براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما از در كيد و مكر برآمده و او را به گونه‌اى بر ما مسلط ساخته‌اى كه ما را بدان پايه بر او تسلط نيست و او را در سينه و دل‌هاى ما جا داده و در سراسر وجود و مجارى خون و ما روان ساخته‌اى، اين موجود هيچ گاه از ما غافل نمى‌شود و ما را فراموش نمى‌كند، گرچه ما غافل شويم و فراموشش كنيم و ما را به وسوسه‌هايش از كيفر تو ايمن مى‌سازد، اما از غير تو مى‌ترساند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.