فراز 6 از دعای 25 ( دعا برای پناه فرزندان از شیطان رانده شده )

و مرا و اولاد مرا از شيطان رانده شده پناه ده و حفظ فرما، چرا كه تو ما را خلق كردى و به ما امر و نهى فرمودى و در كسب ثواب نسبت به آنچه امر فرمودى در ما رغبت ايجاد كردى، و از عقوبت آن ما را ترساندى و براى ما دشمنى مقرر فرمودى كه با ما حيله‌گرى مى‌كند و او را بر ما مسلط كردى به طورى كه ما را به آن اندازه بر او تسلط نيست. او را در سينه‌هايمان سكونت بخشيدى و جا دادى و در مجارى خون ما او را جارى نمودى، اگر ما را از او غفلت كنيم او از ما غفلت نمى‌كند، و اگر ما او را فراموش كنيم او ما را فراموش نمى‌كند. از عقوبت تو ما را (به دروغ) ايمن مى‌سازد و از غير تو ما را مى‌ترساند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.