خدايا آبهاشان را به وباء و خوراكشان را به امراض بياميز، و شهرهاشان را به زمين فروبر، و بلاهاى پياپى بر سرزمينشان ببر، و خشكسالى و قحط را بر سرشان بكوب، و آذوقههاشان را در بىبركتترين و دورترين نقاط زمين خود قرار ده، و سنگرهاى زمين را از پناه دادن ايشان باز دار، و آنان را به گرسنگى دائم، و بيمارى دردناك دچار كن.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.