خداوندا تو قهارى توانا
تو آب شربشان منما گورا
بياميزى مرض در آن و بارا
ز آب و نان رنجى بر فرا را
به كشور سرزمينهايى ز كفار
عيان كن زلزله بنماى هموار
بر آنها از زمين تا آسمان را
به رگبار بلا بربند آن را
و از رزقش بر اين قوم جفاكار
كه با ما دشمنى دارند هر بار
زنان و روزيش زان سرزمينها
دراندازى كه دشوار است آنجا
و از روزى خورى محرومشان دار
مرض ظاهر مداوم بوده بيمار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.