اى معبود من! وحدت و يگانگىات در ذات و صفات، به وحدتى مخصوص و منحصر به خود است (كه يكى است و دومى ندارد) و مالكيت و داشتن نيروى تام و نفوذناپذير (مرجع حاجات بودن)، و كمال توانايى بر هر كار، و قدرت بر هر تصرف، و پايهى والا و برتر، اختصاص به تو دارد،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.