پش از آن كه ديگرى را بخوانم، تنها تو را مىخوانم و بس؛ در حالى كه تنها اميدم تويى، و در دعاى من، كسى همشأن و همراه تو نيست، و نداى من، ديگرى را با تو در بر نمىگيرد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.