خداوندا، وعدهى صريحى به وسيلهى وحى دادهاى و پشتوانهى آن را با سوگند خويش در كتابت آوردهاى، پس آن را وسيلهى گريز از انديشيدن به رزق و روزى كه خود متكفل آن شدهاى قرار ده.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.