درود بر ملائكى باد كه دانههاى ابر و برف را به زمينهاى قابل مىفشانند تا ميوههاى گوناگون از آن ظاهر گردد. دورد بر نگهبانان خزانههاى باد و موكلين كوهها كه همچنان باد را در موارد لزوم به حركت مىآورند و كوهها را بر جاى خود نگهبانى مىنمايند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.