فراز 21 از دعای 3 ( نگهبانان دوزخ )

به آنها كه چون مى‌رسد آگهى در افتاده اين در چه گمرهى ببندش به زنجير و افكن به سر بدين گونه اندر ميان سقر شتابند سويش كه تا بى‌زمان بدانسو كشانند او را عنان

فرشتگان عذاب‌

جمله‌﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ‌﴾ در دعا اشاره است به آيات سوره مباركه حاقّه:

﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ* ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ* ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُ* إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ* وَلَا يَحُضُّ عَلَى‌ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾«1»

[فرمان آيد] او را بگيريد و در غل و زنجيرش كشيد،* آن گاه به دوزخش دراندازيد،* سپس او را در زنجيرى كه طولش هفتاد ذرع است به بند كشيد،* زيرا او به خداى بزرگ ايمان نمى‌آورده* و مردم را به اطعام نيازمندان تشويق نمى‌كرده.

______________________________

(1)- حاقّه (69): 30- 34.