بار خدايا و چون بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادى و درود ما را به ايشان رسانيدى پس به سبب گفتار نيكو (صلوات) دربارهى ايشان كه راه آن را تو گشودى (توفيق و جور شدن اسباب را تو عطاء فرمودى) بر ما درود فرست (رحمت خود را به ما ارزانى دار) كه تو بسيار بخشنده و بزرگوارى (در نسخههاى صحيفه بيشتر فصل عليهم بما فتحت لنا است كه درود بر فرشتگان را خواسته، و در نسخهاى «به طورى كه مرحوم سيد عليخان در شرح صحيفه خود فرموده» فصل علينا بما فتحت لنا است كه در اينجا طبق آن ترجمه شد و آن مناسبتر است).
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.