هم آنان چشمهايشان چنان به حال خشوع و تذلل است كه ارادهى نگريستن به انوار جلالت نمىنمايند. و سرها به زير افكندهاند. آنان كه عشق و شوقشان به آنچه نزد توست فراوان است. شيفتهى ياد نعمتهاى تواند. در برابر بزرگى و جلال كبريائيت متواضعند
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.