خدايا! من از جهل خويش به درگاهت معذرت خواهى مىكنم و از كار زشت خويش طلب بخشش مىكنم. پس از روى احسان، مرا در كنف و پناه رحمت خويش طلب قرار ده و از سر تفضل، مرا در جامهى عافيت خويش مستور فرما.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.