فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

بار خدايا و از هر انديشه كه بر دل گذرد و هر نيم نگاه كه ديده افكند يا هر گفته كه بر زبان آيد و مخالف اراده‌ى تو باشد، يا مهر تو بكاهد، به درگاهت توبه مى‌كنم، توبه‌اى كه هر يك از اعضاى مرا از عقوبتهاى تو به سلامت دارد و از قهر دردناك تو كه تجاوزكاران از آن مى‌هراسند، ايمنى بخشد

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.