فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

اى خداوند به درگاه تو توبه مى‌كنم از هر خاطره‌ى بد كه در دلم خطور كرده و هر نگاه گناه‌آلود كه چشمم مرتكب شده و هر سخن بيجا كه بر زبانم جارى گشته كه خلاف اراده‌ى تو و بيرون از دايره‌ى دوستى تو بوده است، توبه مى‌كنم آن چنان كه يك يك اعضايم از عقوبتهاى تو به سلامت مانند و از خشم دردناك تو كه متجاوزان و ستمكاران از آن بيمناكند در امان باشند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.