فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

پروردگار من! از هر عمل كه با اراده‌ى سنيه‌ى تو تطبيق نشود توبه كنم و از هر خاطره‌اى كه در ضمير من دور از محبت تو بگذرد معذرت خواهم و از هر چه زبانم. به ناسزاوار گفته يا دستها و پاهايم به ناهنجار كرده‌اند بيزارى جويم. توبتى آورم كه نفس مرا براى ابد از بديها دور بدارد و جان مرا از آنچه تبهكاران مى‌ترسند ايمن بگذارد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.