فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

خدايا من به سوى تو بازگشتم و توبه كردم كه ديگر مخالفت با اوامر و فرامين تو نكنم كه منفور و مبغوض تو باشد، كارى نكنم كه دوستى تو را زايل كند و يا دوستى غير تو را در دل خطور دهد يا چشم به سوى چيزى دوزد كه خلاف رضاى تو باشد، يا زبان حكايتى گويد كه منافى اراده تو گردد. خدايا توبه مرا توبه‌اى قرار ده كه تمام اعضاء و جوارح من تسليم تو گردد و بيدادگرانى كه در سيطره و سطوت عذاب دردناك تو واقع مى‌شوند از آنچه مى‌ترسند، ايمن گردند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.