فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

خدايا از آنچه بر خلاف اراده‌ات عمل كرده‌ام به درگاهت توبه مى‌كنم، از قبيل انديشه‌هاى دل و نگاههاى زير چشمى و حرفهايى كه زده‌ام، توبه‌اى كه بر اثر آن، يك يك اعضا و جوارحم به طور جداگانه از عقوبتهاى تو سالم بماند و از قهرها و سختگيريهاى دردناكت كه بيدادگران از آن مى‌هراسند آسوده باشند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.