فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

بار خدايا، من از هر چه كه مخالف اراده‌ات باشد، و از هر چه كه دور از محبت و دوستى تو باشد توبه مى‌كنم چه اين كه از خطورات قلبيم باشد يا از نگاههاى زيرچشمى، و يا از گفتارهاى زبانى، توبه‌اى كه به وسيله‌ى آن همه‌ى اعضاء و جوارحم از كيفر و عقوبت تو سالم ماند، و از عذاب اليمى كه ناشى از قهر و غضب تو است و متجاوزان از آن مى‌ترسند در امنيت قرار دهد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.