فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

بار خدايا! و از هر آنچه بر خلاف خواسته‌ى تو باشد و يا از دوست داشتن تو به دور باشد از چيزهايى كه در دلم خطور مى‌كند و از نگاههاى پوشيده‌ى چشمم و از گفتگوهاى زبانم، به سوى تو توبه مى‌كنم؛توبه‌اى كه به سبب آن هر عضوى به تنهايى از مؤاخذه و كيفر تو سالم باشد. و از گوشماليها و زهر چشم‌گيريهاى دردناكت و آن چيزهايى كه تجاوزگران از آن مى‌ترسند آسوده باشد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.