بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و كرم و بزرگوارى خود را شفيع من گردان و گناهان مرا نيز به عفو خويش (بر من) ببخشاى و با عقوبت خويش (كه سزاوار آنم) كيفرم ده، و (دامنهى) احسان خود را براى من بگستران و (اعمال ناپسسند) مرا به پردهى (ستاريت) خويش بپوشان، و با من بدان گونه رفتار كن كه انسانى توانمند به (حال) بندهى خوار و ذليلى كه زارىكنان به درگاه او روى آورده است (به اميد خير و احسان) نشسته است، دستگيرى مىنمايد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.