فراز 8 از دعای 31 ( امید به بخشش عامل توبه )

پس با امید به حضرتت و شرمساری از وجود مقدّست، به جانب تو روی کرده؛ و از باب اطمینان به تو، رغبت و شوقش را متوجّه پیشگاه تو ساخته و از روی یقین با طمعش آهنگ تو کرده؛ و از باب اخلاص، با توشۀ ترسش به سوی تو روی آورده، طمعش از هر که به او طمع ورزیده می‌شود، تهی شده غیر تو؛ و ترسش از هر چه از آن ترسیده می‌شود، برطرف شده جز تو.

شناخت گناه و عذاب‌

چه نيكوست عزيزان مؤمن براى شناخت گناهان و عذاب و عقاب آنها به كتاب «عقاب الاعمال» نوشته شيخ صدوق و جلد دوم «اصول كافى» تأليف كلينى بزرگوار مراجعه كنند، و به دو جمله آخر فرازهاى مورد ترجمه بيشتر توجّه نمايند كه لذّت گناه آنى و بسيار زودگذر، ولى حسرت و عقاب و عذابش اگر در دايره توبه قرار نگيرد، دائمى و هميشگى است.

چون در شرح اين فراز مطالب متفرقه‌اى قبلًا بيان شده به همين مقدار بسنده كرديم.