و در حالى كه از گناهان خرد به هلاك كشنده و معاصى مهلك كشنده به سوى تو روى در گريز داشتم، مرا بر زمين زد و از در خيانت كلمهى كافر كيش خود را از خم دل ريشم كرد و با بيزارى از من فاصله گرفت و پشت نمود و مرا در بيابان تنهايى فرو گذاشت و بر آستان انتقامت مطرودم كرد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.