فراز 13 از دعای 32 ( نتیجۀ پیروی از شیطان )

پس در حالى كه از گناهان خرد هلاك‌كننده و از كارهاى (گناهان) بزرگ تباه سازنده به سوى تو مى‌گريختم (رو مى‌آوردم و از گناهان دورى مى‌گزيدم) مرا به زمين زد (از رو آوردن به تو و دورى گزيدن از گناهان جلوگيرى نمود) تا چون به نافرمانى تو نزديك (گنهكار) شدم، و به بدى كردارم خشم (دورى از رحمت) تو را سزاوار گشتم عنان حيله و فريب خود را از من برتافت (به كار نبرد، چون مقصود او گمراه ساختن من بود) و با سخن كفر با من روبرو شد و از من بيزارى جست و پشت به من كرده برفت (اشاره به فرمايش خداى تعالى «س 59 ى 16»: اذ قال للانسان اكفر فلما كفر قال انى برى‌ء منك يعنى آنگاه كه شيطان به انسان گفت كافر شود پس چون «به خداى تعالى» كافر گشت گويد: من از تو بيزارم) پس مرا در بيابان گمراهى براى خشم تو تنها گذاشت و به درگاه انتقام و كيفر تو رانده شده‌ى (از رحمتت) درآورد

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.