فراز 13 از دعای 32 ( نتیجۀ پیروی از شیطان )

تا آن دشمن مرا در ورطه خطا و گناهان درافكند و من از همه‌ى آن گناهان از صغيره و كبيره‌اش كه همه موجب تباهى و فلاكت است به درگاه (عفو و كرم) تو مى‌گريزم (كه مرا از تعقيب و رسوائى آن گناهان جز درگاه عفو و رحمتت گريزگاهى نيست) و آن دشمن ( دست از فريب و اغواى من برنداشت) تا آنگاه (كه مرا به معصيت درافكند و بدان كرده بد به سخط و قهر و غضب تو مستوجبم ساخت در آن حال پس از مكر و فريبش روى از من بگردانيد و به كلمه كفر خود مرا تلقى و دعوت كرد آنگاه از من (و اعمالم) تبرى جست (و اظهار تنفر نمود) و (پس از آنكه مرا فريب داد و به معصيت افكند) به من پشت كرد و مرا تنها با خشم و غضب تو واگذارد و در پيشگاه قهر و انتقامت درافكند

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.