بالاخره بر من دست يافت و مرا در غرقابى از گناهان كوچك و بزرگ فرو برد. در آن هنگام كه دمار از روزگارم برآورد دامن از من درپيچيد و روى از من در هم كشيد و مرا با نامهى سياه و روزگار تباه تنها گذاشت و از من برائت و بيزارى جست، و به سوى عذاب و عقاب تو بيرحمانه پيشم راند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.