و من از گناهان كوچك و نابودكننده و گناهان بزرگ و تباه سازنده به سويت آمدم او بر من چيره شد و هنگامى كه به نافرمانىات مشغول شدم و به خاطر بدرفتارىام استحقاق دورى از رحمتت را سزاوار گشتم نيرنگش را از من برداشت و با حرفهاى كفرآميز با من روبرو شد و از من بيزارى جست و پشت به من كرده و رفت و مرا در صحراى گمراهى در برابر خشم تو تنها گذاشت و رانده شده درگاهت و گرفتار نقمتت نمود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.