در كمين من نشسته. آن زمان كه از گناهان كوچك هلاكساز، و از كردار بزرگ تباه ساز، به تو پناهنده مىشدم، او مرا دريافت و بر من چيره شد، و به ناچار بر تو عصيانگرى كردم و به گناه پرداختم و اسير خشم تو شدم. او مرا در گناه رها ساخت و سخن كفر با من آغاز كرد و بعد به حالت بيزارى، مرا ترك نمود. خود را در بيابان گناه، گمراه يافتم و به سوى كيفر و جزاى گناه تو روان گرديدم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.