پس اين دشمن، مرا به زمين زد و من از گناهان كوچك هلاك كننده و گناهان بزرگ تباه كننده به سوى تو فرار كردم و چنان كه دچار معصيت تو شدم و به خاطر اين كار زشتم مستحق غضب تو گشتم، (پس اين دشمن) افسار مكر و حيله را از گردن من گشود و با كلمهى كفر با من ديدار كرد و از من بيزارى جست و پشت كرده به راهش رفت و مرا در برابر خشم تو تنها گذاشت و در وادى انتقام تو رها ساخت.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.